samo bo lub wiem. a występuje w przelicznych złożeniach,

samo ponieważ lub wiem. a występuje w przelicznych złożeniach, p.: ać, acz, ale, ali, alić, aliści; ani, ano, (z a ono ściągnięte, dawniej an = 'a on', ana — 'a ona'), anuz, asi, ato, atoli, awo, aze, az. Prasłowo; ; u pozostałych Sło­ wian (na Rusi tyle co: lecz, ale, co oraz my naśladujemy: »nie w Warsza­ wie a w Petersburgu*, w miejsce: lecz, ale). Litew. o, indyjs. āt 'następnie, to, tak' (t. zw. àblativus od pnia zaimkowego); niedociągnięcie w pozostałych ję­ zykach aryjskich (europejskich). abecadło, 'nauka czytania (oraz pi­ sania)', jak alfabet lub ruska azbuka od pierwszych liter elemen­ tarza czyli lamentarza, z łacińskiego abecedarium; w 15. wieku obiecadło, ponieważ łac. a odpowiadało stale pol­ skie o w pożyczkach. żart szkolny 1 2 abentajer — admirał A sadził się na wiersze,np.: *abiecadto, się w firacyntlach t. j . vier achzenśniadł pies sadło, mama mydło, ociec tel (udziału w kopalni olkuskiej); szydło; wlazł na półkę, śniadł go­ *mało cetnar ołowiu na firacyntele mółkę* (Wokabularz krakowski 8rebra«, Potocki; »pro uno Y&se zachz r. 1539), lecz nie urabiano u nas centel argenti inventi«, w rocie z 15. całych zdań z abecadła, jak np. fran­ w., 'za * a. srebra znalezionego'. cuskie: Abbé cédez itd. albo dawne acz, skrócone z acze (a oraz cze, próby czeskie (oraz nowe ruskie z az- łac. que, ind. cza, greek, te, 'oraz'), aczbuką); końcowe -dło, w miejsce -do, koli, 'gdyby', 'jeśli' oraz 'chociaż'; aczli lepiej spolszcza; inni Słowianie za­ w psałterzu 'jeśli'; acz nic, 'przy­ dowalają się samą abecedą. najmniej', zazwyczaj w dawnych tekstach abentajer, 'kamień fałszywy'; poprzez drukarzy oraz wydawców z acz »mają ci, którzy się około drogiego nie mylone: »mocz to w wodzie acz kamienia obierają, swe próby, któ­ nic poprzez dzień «, »aby acz nic ale rymi doświadczają, co prawy ka­ wżdy tak nasycili się piękności jej«. mień, co abentajer*, Kromera Mnich aczować na Litwie w 17. w.'gra­ r. 1554; »nie wszystkoć to szmarag, tulować', 'kolędować'; dziś Litwini co się tam zieleni, najdziesz oraz aben- tern»dziecinnemu acziu, niby słowem tair, co wnet farbę zmieni«, Rej własnem, zastępują diekawoti, diekui Zwierzyniec 1562 r.; obentajem M. ać, z a oraz ć (ci), 'aby', wychodzi Krowickiego. Z niem. Abenteuer, a to już w 15. wieku z używania, notoryczne z franc. aventure (z łac. adventura, dodatkowo w biblji; Leopolita stale je